De tweede reisdag

Zondag 14 juli, het vervolg van onze heenreis.

De nacht van zaterdag brengen Frank, Anita en Jan door in de transfer-hal van het vliegveld Dubai. Jessica en Brhyan slapen in een luxe hotelkamer, het valt mij enorm mee en de uren vliegen al wandelend, koffie drinkend en gezellig pratend om. Rond een uur of vijf eten we nog een hamburger bij Burger King, behalve Anita natuurlijk. We zoeken een rustig plekje uit om de laatste uurtjes te doden. Voordat we het weten is het rond een uur of zes en zien we dat het buiten al weer licht is geworden. De laatste uurtjes tikken voorbij en Bryan geeft een teken van leven.

Na een lekker bakje koffie krijgen we weer een berichtje dat zij lekker aan het ontbijten zijn bij Paul, een restaurant waar we vannacht meerdere keren voorbij zijn gelopen. We moeten ons rond vijf voor negen melden bij de gate en treffen de beide "jong geliefden" daar weer aan. Ze hebben het erg luxe gehad en ze vertellen over de man die hen opving bij de uitgang en hen naar hun hotelkamer bracht. Hij wilde eigenlijk niet weg zonder fooi, maar Bryan moest eerst wat geld omwisselen.

We hebben ons voorgenomen in ieder geval lekker bij te slapen als we in het vliegtuig zitten, alhoewel Frank te kennen geeft pas in Thailand te zullen gaan slapen. Maar we zitten nog geen 10 minuten in het vliegtuig of Frank hangt in zijn riemen te slapen, haha. We zullen rond vier uur aankomen in Bangkok en dienen onze horloges dan weer drie uur vooruit te zetten.

Rond een uur of zeven vliegen we boven Bangkok en valt het mij op dat het al bijna donker is. Frank legt uit dat het momenteel van zes tot zeven licht is, dat was voor mij wel nieuw. Tien over zeven landen we inderdaad op het vliegveld van Bangkok. Wanneer we het vliegtuig uitlopen, voelen we de warmte al. Appie staat ons op te wachten in de aankomsthal en we gaan met twee taxi's naar het hotel. Frank met Bryan en Jessica en Anita en ik met Appie in de taxi.

We worden ontvangen door een aantal leuke dames, die ook onze bagage naar boven brengen. We spreken af om over een half uurtje nog wat te gaan eten en zo kunnen we even lekker een douche nemen. Daar knappen we lekker van op. Appie heeft het idee om bij de havens te gaan eten en we gaan daarheen met de trein. Om op het station te komen, pakken we een open taxi busje en zitten als een attractie in de laadklep en zo voelen wij ons ook.

Het restaurant blijkt echter gesloten te zijn, dus besluiten we maar iets te zoeken dichter bij ons hotel. In de straat van het hotel is het nog erg druk en we zien al vrij snel van die straatverkopers met eten. Appie laat de taxi stoppen en zo zitten we in no-time te eten van de straat. Werden we daar niet door iedereen voor gewaarschuwd????

Echter het eten is heerlijk en we leggen ons er maar bij neer. Mochten we ziek worden, zien we het dan wel weer. Maar dat gebeurd echter gelukkig niet. Tijdens de nachtelijke wandeling naar het hotel, waarbij we door iedereen worden aangestaard, zijn we rond half twee terug in het hotel. Oh ja, ik wordt nog even verwend met een leuk cadeau en staan ze in Bangkok "lang zal die leven" te zingen, hahaha. Ikzelf was het eigenlijk vergeten met al die indrukken.

We worden de volgende ochtend al om zes uur opgehaald, dus veel slaaptijd hebben we niet. We vallen als een blok in slaap.

Vreemd om 10.000 km van huis door een vreemde stad te lopen.

En we zijn in Dubai

Zaterdag 13 jui is dan eindelijk de reis begonnen. Om kwart over acht 's morgens staan onze beide neven voor de deur. Onze gids voor vandaag en medereiziger Frank en zijn broer Thomas, die de auto weer terug zal brengen naar Nederland.

Wanneer we om negen uur op de A12 reiden, net voor Gouda, worden we gebeld door Bryan of wij al onderweg zijn. Vrij snel worden we dan ingehaald door Roy (de vader van Jessica), die behoorlijk had moet hebben gereden. We rijden lekker door en stoppen nog even voor een bakkie. het is even heel gezellig en het vakantiegevoel wordt hierdoor weer versterkt.

Kwart voor twaalf worden we gedropt op Dusseldorf Airport en nemen we afscheid van Bernadette, Roy en Thomas, met dank voor het rijden. Het is een groot vliegveld en rond half een, geven we de koffers af en nemen de tijd om in te checken en in de vertrekhal zoeken we een stel lekkere leren stoelen op en nestelen we ons hier in. We laden de telefoons op (er is iemand onder ons die haar mobiel oplaad, ook al is die al voor 100% opgeladen? Ik noem geen namen hoor Jessica haha)

Dan is het ineens tijd om naar de gate te gaan en mogen we het vliegtuig van Emerates Airline in. Het is een erg mooi toestel en we vinden snel onze plek. Om tien voor vier vertrekken we en het opstijgen blijft voor mij steeds een belevenins. Het personeel is erg aardig en gastvrij. De stoelen zitten lekker en we hebben het opstijgen goed kunnen volgen op de monitoren in onze stoelen voor ons. Het eten is lekker, de films veel en goed, dus kunnen we niets negatiefs vinden. We kwamen op precies op tijd aan in Dubai, precies om 23:55 uur. Jessica en Bryan worden ontvangen door een heer met een bordje in zijn hand met Jessica erop. Zij hadden besloten een hotel voor de nacht te nemen. Frank, Anita en ik blijven wakker. Het is nu 03:45 uur en Anita zakt nu toch wel wat vaker weg. 

De lekkere slaapbanken zijn allemaal bezet, dus dat is wel jammer. Om een uur of negen gaan we weer de lucht in, dus we hebben nog wat tijd te doden. We zullen in ieder geval op de tweede vlucht wel stil zijn en lekker slapen. Tot zover, groetjes van Jan en de rest.

Het is bijna zo ver...

Het is bijna zover voor de "achterblijvers" van de groep. Appie en Khaan zijn namelijk al twee weken in Thailand en houden ons op de hoogte via facebook. De foto's van de familie, omgeving waar ze is opgegroeid, de tuin van haar ouders met exotische vruchten, Thaise maaltijden die er vaak heerlijk uitzien, hebben we dagelijks geconsumeerd.

Vanwege het tijdverschil van 5 uur, is Appie er voor ons meestal al vroeg bij. Zo rond het avondeten en daarna wordt er behoorlijk gechat tussen de deelnemers van deze reis. Soms vergeten we dat het al middernacht is voor haar en dan kan ze moeilijk afscheid nemen.

De koffers zijn bijna gereed voor vertrek en de laatste zaken worden aangeschaft. We hebben er allemaal zin in en kunnen eigenlijk niet meer wachten. Jessica heeft vanavond haar diploma opgehaald (ze is geslaagd, hieperdepiep) en is klaar voor het grote avontuur.

Bryan en Jan hebben inmiddels hun Padi Open Water gehaald en zijn klaar (nou ja, dat moet nog blijken natuurlijk) om de zee van Maleisië te gaan verkennen. De voorbereidingen waren al erg leuk, we hebben al geruime tijd geleden het reisschema, onder leiding van onze gidsen, Frank en Appie gemaakt. Appie heeft als een professionele reisorganisatie hotels, vlieg- en treinreizen, busjes en taxi's geregeld. Veel zaken zijn ook al betaald, dus daar hoeven we ons niet meer druk om te maken.

Ze zal ons de komende weken op sleeptouw nemen. Gekscherend heb ik gezegd dat ik, net als haar zoon Khaan, aan haar hand zal lopen als ze ons haar geboorteland laat zien. Was natuurlijk een grapje, maar toch hebben we geluk dat zij ons onder haar hoede zal nemen (ik ben ook blij met jouw hoor Frank).

Wat wil je nog meer als beginnend Azië-gangers, die nooit van het Europese continent is af geweest en nu ineens de reis van zijn/haar leven gaan maken. We gaan genieten en dat begint zaterdagochtend rond een uur of half negen in de ochtend. Jessica en Bryan worden dan door de ouders van Jessica naar Flughaven Dusseldorf Airport gebracht en Anita, Frank en ik door onze neef Thomas.

LAAT DE REIS BEGINNEN (nog twee dagen werken, drie nachtjes slapen en dan is het zover)

Welkom op onze Reisblog!

Hallo en welkom op onze reisblog. De plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis.

Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden. Via de kaart weet je altijd waar we ons bevinden en waar we zijn geweest. Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken, vind je hier.

Wil je automatisch een mail ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op onze reisblog en laat gerust af en toe een berichtje achter.

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Frank, Appie, Khaan, Jan, Anita, Bryan en Jessica