Om kwart voor zes 's morgens gaat onze wekker, we douche en kleden ons snel aan voor het ontbijt. We hebben om kwart over zeven afgesproken met een chauffeur voor het vliegtuig en dus eten we snel en pakken onze bagage.

We hebben het vliegtuig van half negen en zijn op tijd aanwezig, want het vliegtuig gaat hier echt op tijd. Om tien over half negen gaan we de lucht in en om half elf landen we in Hat Yai. We worden ontvangen door de vader, zus en nichtje van Appie en natuurlijk is Khaan er ook bij. Hij ziet zijn vader en weet even niet wat hij moet doen, huilen of lachten. Het wordt lachen en daarna worden we aan elkaar voorgesteld door Appie. Er is een huisvriend van de vader van Appie meegekomen met een open wagen. We kunnen een aantal mensen in de auto en er moeten een paar tussen de koffers in zitten. Anita en Appie gaan in de auto en Bryan, Frank, Jess en ik gaan in de kofferbak, samen met Khim, het nichtje en Khaan.

We gaan eerst eten aan de kust en dat is ongeveer een uurtje van het vliegveld. Het restaurant staat op palen in de zee en is heel mooi om te zien. We krijgen lekker vis voorgeschoteld en ik probeer alles uit. Slaken worden ook geserveerd en ze smaken nog goed ook. Het is een leuke manier om elkaar te leren kennen. Het overgebleven eten gaat over de reeling en er zwemmen echt honderden vissen die aanvallen op de restjes. Khaan en Khim vinden het fantastisch.

Dan gaat de reis achter in de kofferbak weer verder, na een uurtje zie ik weer het bordje "Airport" staan. Ik vraag Frank of dit het vliegveld is waar we net vandaan komen hetgeen hij bevestigd. Shit, we zijn weer even ver als voorheen. Nu moesten we dus nog de hele weg naar Yala, ongeveer 200 kilometer. We zijn lekker uitgewaaid en ook goed bruin geworden. Ook werden we vaak door automobilisten aangesproken waar we vandaag komen of ze zeggen gewoon even gedag. We zijn gewoon een attractie, haha.

Dan zijn we ineens in Yala en rijden we de straat in waar Appie gewoond heeft. Het is een blauw huisje en het ziet er mooi uit. Binnen ook wel, maar de inrichting is natuurlijk heel anders dan bij ons. Veel praktischer ingericht, het leven speelt zich natuurlijk buiten af. We worden vriendelijk ontvangen door haar moeder, die daarna gewoon door gaat met wat ze aan het doen was. Namelijk veel eten voor ons maken.

We moeten even wennen aan de situatie, maar dat gaat vanzelf. We krijgen een grote kamer waar wij met zijn viertjes op slapen, Jess, Bryan, Anita en ik. Er is een airco en dat is wel nodig, denk ik. We eten vanavond hier, dus dat zal wel heel gezellig worden. De buren zijn ook al langs gekomen en we hebben veel plezier met Kiki, die op straat haar benen gaat scheren met de ladyshave die we op aanraden van Frank voor haar hebben gekocht.

Tot zover deze dag, denk ik.