We hebben on zes uur 's morgens afgesproken met een busje, want Frank en Appie willen graag naar "The Golden Hors Temple". Dit is een tempel van een oud Thaibokser, die nadat hij gestopt is met boksen als monnik door het leven gaat. Hij doet veel goeds voor weesjongens en jongens die op het verkeerde pad dreigen te komen. Hij slaapt zelf hoog in de bergen, maar komt geregeld van de berg naar beneden, om giften in ontvangst te nemen in de tempel. Deze giften kunnen bestaan uit eten voor de monniken en/of geld voor zijn school.

Om zes uur rijden we eerst richting ons ontbijt, wat we vandaag zelf moeten vergaren op de plaatselijke markt. Dit is voor ons een hele opgave, want wij weten natuurlijk niet wat lekker is of niet. Een ieder gaat zijn eigen weg, maar we houden Frank en Appie natuurlijk goed in de gaten. Er wordt van alles gebakken, gekookt en klaar gemaakt. Van vis op de grill, tot pancakes en andere zoetigheden. En natuurlijk veel vleesstokjes. In het begin zijn we wat voorzichtig, maar geleidelijk aan vindt iedereen wel iets lekkers of soms niet lekkers.

Veder kopen we wat fruit voor de monniken en wat we niet lekker vinden, krijgen ze ook, haha. Dan stappen we weer in het busje richting de tempel en komen daar na een mooie toch rond kwart over zeven aan bij de tempel. De monniken rijden allemaal paard en gaan te paard langs de dorpen voor giften. Ze zitten in hun rode gewaad en vol tattooages op hun kleine paardjes, met een koperen ronde schaal waar men de giften in doet. Je raakt nooit gesproken een monnik aan.

We zijn nog wat vroeg en lopen het plein van de tempel binnen, het gaat hier eigenlijk om een ranch waar alles rond de natuur zich afspeelt.

Veel mooie gouden beelden en allemaal tafeltjes met stoeltjes erachter in een grote kring om het plein heen. We lopen wat rond en zien al wat monniken die het hun paard bezig zijn. Ook zien we een boksring, er worden hier nog wedstrijden gehouden, voor geld voor de tempel. Frank en Appie gaan praten met een van de monniken en je ziet dat hij veel liefde in zich heeft, dat straalt hij echt uit. Frank laat hem zijn tattooage op zijn rug zien en de monnik weet precies uit welke streek deze komt. We krijgen een mooie ketting als taillisman en betalen ieder 100 bath als gift.

Rond een uur of acht gaan we naar het plen en omdat het wat regent staan we onder een afdakje. Er worden ons stoelen aangeboden, zodat we hier onder kunnen zitten. Volgens mij zijn wij hier ook een attractie voor de monniken, want al snel komt een monnik naar ons toe en praat met Appie. Ook komt hij ons halen om plantjes te pakken (natuurlijk doen we wat geld in de giftenpot). Na een tijdje vraagt de monnik ons met hem mee te bidden. Voor Appie en Frank is dit natuurlijk niet vreemd, maar voor ons is het even wennen. Ik besluit gewoon mee te doen en vouw mijn handen zoals de anderen dit doen. Ik luister aandachtig naar het gebed van de monnik en ik vind het nog mooi ook.

Opeens komen de monniken te paard het plein oprijden en rijden eigenlijk langs de rij met stoeltjes zodat de aanwezigen hun giften kunnen geven. Alles gaat gepaard met de nodige rituelen en men betreed de monniken met veel respect. De hoofdmonnik komt wat later en gaat vlak voor ons staan. Hij is duidelijk nieuwsgierig naar de buitenlanders en Frank wordt na het gebed dan ook naar voren geroepen. Hij krijgt met viltstift een mooie tattoo op zijn arm en wij kruipen ook nog eens onder zijn paard door als uiting van respect, denk ik. Na een uurtje of zo gaan de monniken weer weg, maar mogen wij nog even op de foto naast het paard van de hoofdmonnik. Bryan wordt nog even gebeten, dus schrikt zich rot :-). De mannen krijgen ook nog een thaiboksbroekje van de hoofdmonnik, leuk hoor.

Hierna gaan we naar de Gouden Driehoek, dus dat is Thailand, Birma en Laos. Erg mooi punt langs de rivier De Mekong, waar o.a. een enorm groot gouden Boeddhabeeld staat. Rond een uur of elf gaan we weer weg, richting Chun Choon Karen voor de olifantentocht.

Rond een uur of half een worden we afgezet door de chauffeur voor een boottochtje van een minuut of dertig. Het is een platte lange boo met de gebruikelijke zware motor met lange schroef. Een erg mooi gezicht, maar wel wat gehorig. Maar wat een mooi land is het toch, we zijn er allemaal stil van (ook al kun je gewoon niets zeggen, vanwege het lawaai)

Dan komen we bij de olifanten aan, er staan er wel twintig, schat ik in. Indrukwekkende beesten, we kiezen voor een tocht van een half uur. Appie en Frank gaan niet mee, dus op twee olifanten gaan de Hagis en een Dekkertje op weg. Wat een beesten zeg. Het zit niet echt confortabel, maar wel leuk om eens mee te maken. We eten hier nog wat en gaan dan rond een uur of twee weer in de bus richting Chang Rai. De koffers halen en dan weer richting Chang Mai.

Om zes uur komen we weer aan bij het hotel in Chiang Mai, Twenty Logde. Snel de spullen naar boven en even snel douchen, want we willen nog wat spullen versturen via de post naar Yala. We mogen namelijk niet meer bagage meenemen in het vliegtuig morgenochtend via Chiang Mail naar Yala. En we hebben momenteel wat overgewicht, dus lijkt Frank dit de beste optie.\

Nadat we dit gedaan hebben, gaan we naar de markt waar het enorm druk is. Maat wat een gezelligheid en wat een hoop lekker eten is er te koop. Al slenterend achter elkaar aan, koopt de ene een lekker sateetje, de ander kleine loempia's, of mango met stickyrijst of een maiskolf, etc. Ik vind het een van de lekkerste eetavonden van deze week. Zoveel smaken en geuren en dat voor nog geen twee euro. We kopen allemaal nog twee schilderijen op canvas.

Dan rond tien uur met de Rod Deng naar huis, even dit verhaal tikken en lekker slapen. De wekker staat voor morgen op kwart voor zes, want om half acht moeten we inchecken op het vliegveld. Dan gaan we de familie van Appie ontmoeten en zien we Khaan weer. Zal hij nog nederlands verstaan en spreken. Het is inmiddels wel bij hem doorgekomen dat zijn tante Anita er ook bij is. Wat zal hij opkijken als hij de rest ook ziet, ik kan niet wachten op de uitdrukking op zijn gezicht. Morgen weer verder......